Oude kleine visakte
o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o
De winkel van Ad v.d. Aa
De familie Van der Aa heeft in het verleden veel betekenis gehad voor De Sportvissers. De ouderen onder ons zullen zich ongetwijfeld het kleine knusse winkeltje aan het Bernard Vriesplein herinneren waar Ad van der Aa in de jaren zestig van de vorige eeuw zijn hengelsportzaak begon in de garage van zijn huis (zie onderstaande foto). Deze garage was ook groot genoeg als we bedenken dat het arsenaal aan hengelsportartikelen ten opzichte van nu niet veel voorstelde. Het was de tijd dat de traditionele bamboehengels vervangen werden door glasvezelhengels. Ook het huidige assortiment voer is totaal niet te vergerlijken met wat er destijds beschikbaar was. Wie kent nog de destijds populaire visvoeren Lokzo en Justus?
In die tijd was dat ook totaal geen punt. De meeste vissers kneden wat oud brood en daar deden ze het mee. En als er al een keer iets nieuws was werd dat door Ad gebracht als iets revolutionairs waar je geheid vis mee zou vangen. Het is nu nauwelijks meer voor te stellen, maar in die tijd kwam het regelmatig voor dat vissers 's morgens wilden gaan vissen en tot de ontdekking kwamen dat ze geen maden hadden al dan niet gekleurd. Geen nood. Even voor dag en dauw langs Ad van der Aa, hengel in elkaar steken en net zo lang tegen het slaapkamerraam tikken tot Ad wakker werd om vervolgens zonder enige vorm van schaamte te vragen "Ad heb jij voor twee kwartjes maden voor mij?"
Dat waren nog eens tijden!
Ook was Ad jarenlang het aanspreekpunt voor de vereniging. Je kon er niet alleen terecht voor hengelsportartikelen, maar ook voor allerlei vragen over de club. Een bootje huren, inschrijven voor de concoursen en uitlaatklep zijn voor vissers die het met bepaalde zaken niet eens waren. Normaal is daar de ledenvergadering voor maar wat is nu gemakkelijker dan je grieven even in de winkel spuien. Ja, dat waren nog eens tijden.
Als we er nu op terugkijken doen we dat met enige weemoed. Misschien wel met een bepaalde hunkering naar de goede ouwe tijd. Maar zeker ook met dankbaarheid voor wat de familie Van der Aas in het verleden voor De Sportvissers heeft gedaan.
o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o